Aardereizen zijn fascinerend, maar de ervaringen zijn vaak choquerend en dramatisch. Verwerking kost veel tijd en het kan lang duren voordat zelfs maar aan een nieuwe reis kan worden gedacht. Eerst moet de reiziger al het beleefde onder ogen zien, de tegenslagen accepteren en zijn vergissingen begrijpen voordat nieuwe plannen kunnen worden gemaakt. Een pijnlijk, maar noodzakelijk proces, wil een volgende reis zin hebben.
Eenmaal onderweg wordt het plan vaak vergeten. Gebeurtenissen kunnen zo heftig en aangrijpend zijn en zoveel aandacht vragen dat de grote lijnen uit het zicht verdwijnen. Dat geeft niet. Het plan wordt goed bewaakt en er zijn voortdurend wegwijzers, al worden die vaak niet bewust herkend. De uitdaging is om de belevenissen niet te verslapen. Zodra hierin toch een vermoeden over de oorsprong van de reis ontwaakt begint het esoterisch karakter bij de reiziger te dagen.
Het maken van reisnotities kan helpen. Zij kunnen weliswaar niet worden meegenomen bij het verlaten van de aarde, maar kunnen helpen om de aandacht vast te houden. Teruglezen is slechts incidenteel nodig. Het maken van de aantekeningen zelf is het belangrijkste. Enige systematiek kan helpen en geeft rust.
Als de reiziger weet dat hij zijn notities niet, of slechts af en toe zal lezen, voor wie maakt hij ze dan wel? Als er bij het opschrijven geen potentiële lezer is dan wordt het werk al snel minder serieus. Daarom is een publieke plek gezocht die kan worden gevonden door geïnteresseerde medereizigers. Misschien hebben zij er iets aan als het past in hun reisplan. De mogelijkheid dat dit ooit zal gebeuren is voldoende bij het schrijven.
Wat lezers zullen vinden zijn persoonlijke ervaringen. Het gaat er niet om wat voor waarheid dan ook te bewijzen. Innerlijke waarnemingen staan niet ter discussie, zij zijn als ervaring waar. Om deze reden wordt hier geen open mogelijkheid tot reacties gegeven.
Ontmoetingen met medereizigers spelen op de reis een essentiële rol. Om hun identiteit te beschermen zijn plaatsen en namen veranderd. Verhalen n.a.v. sommige gebeurtenissen zijn wat geromantiseerd om de essentie van het beleefde te benadrukken. Mocht iemand toch vinden dat sommige notities beter achterwege hadden kunnen blijven, laat hij mij dat dan persoonlijk berichten.
Zolang ik de vlucht van de raven nog kan volgen en zij mij het pad wijzen, zolang zij hun identiteit nog niet hebben prijsgegeven, voel ik mij vrij over mijn belevenissen te schrijven. In mijn geval zijn er negentien raven, vermoedelijk zoveel omdat ik mij vaak laat afleiden. Ik ben hun hulp uiterst dankbaar.
Naast de medereizigers en de raven vormen de antroposofie en zijn grondlegger, Rudolf Steiner, een permanente bron van inspiratie. Het is niet mijn ambitie en ook buiten mijn competentie om een inleidende cursus antroposofie te creëren. Toch zal ik als een hulp aan de eventuele lezer van tijd tot tijd hier iets meer over schrijven om duidelijk te maken hoe de blik op mijn esoterische reis is ontstaan.
Het ontwikkelen van een bewustzijn van de ervaringen is werken aan het begrip voor het karma. Hierin ontwaakt een vermoeden over het plan van de reis. Pas na afloop zal dit volledig kunnen worden doorzien. Onderweg wordt de reiziger soms getroffen door de rijkdom en wijsheid van het pad, soms is hij verbijsterd door de raadsels die hem worden voorgeschoteld. Hoe dan ook is hij dankbaar voor wat hem wordt geschonken.
