2

De waarneming van het andere, van het nieuwe, van de buitenwereld, is een magisch moment. We beseffen dat de wereld groter is dan wij zelf zijn. Er is een wereld die nog niet bij ons hoort, We worden uitgenodigd om die te betreden.Het is een moment van diepe verwondering waarin interesse wordt geboren. Dit leidt tot de wil om te gaan, om te ontdekken, om het nieuwe, het andere te veroveren.

In het ervaren van de tegenstellingen groeien wij: dag – nacht, ziek – gezond, goed – kwaad, waar – onwaar. Aan welke kant we ook staan, zo gauw de overzijde wordt waargenomen leven we ons in in het andere. Of het nu verleiding is, of mededogen, of verbazing, er is iets in ons dat op de een of andere wijze de brug wil slaan. De tegenstelling wordt daardoor niet perse opgeheven, maar wordt wel een element in ons willen, voelen of denken. Hierdoor alleen al worden we rijker.

Eerst worden we gedwongen met de tegenstellingen te leven. Zij kunnen een tijdlang als een feit bij ons blijven. Later kunnen zij ook een bedreiging of een uitdaging worden. We gaan dan aan de slag om de wereld of om onszelf te veranderen. We gaan proberen om licht in de duisternis te brengen, om de ziekte te overwinnen, het kwaad te bestrijden, het onware uit te bannen. Door het waarnemen van tegenstellingen worden we uiteindelijk zelf schepper.