Wanneer het besef ontwaakt dat dit leven niet het eerste is, dat we eerder op deze aarde hebben geleefd, en dat dit leven dus ook niet het laatste zal zijn, dan kun je weer adem halen, dan verandert alles. De absurditeit van een willekeurige, zinloze verdeling van ongeluk en voorspoed, van ziekte en gezondheid, van mislukking en succes verdwijnt. Of je nu tot de gelukkigen of tot de ongelukkigen hoort, je kunt vrij adem halen door het perspectief van reïncarnatie.
Het leven wordt buitengewoon interessant. Als het gegrond is in een vorig leven dan is er een samenhangende oorsprong, Ogenschijnlijk willekeurige gebeurtenissen hebben dus uiteindelijk dezelfde wortels. Er is een ontwikkeling en een doel. Het leven is groei. Misschien is er geen masterplan, en bepalen persoonlijke inzet en omgeving het resultaat, misschien is er wel een vooralsnog geheime bestemming. De gelukkige waarin dit grandioze besef is ontwaakt kan een grootse zoektocht starten!
Er is veel te doen. Goed opletten wat je overkomt. Als gebeurtenissen een gemeenschappelijke oorsprong hebben is er ook een samenhang. Kan deze worden ontrafeld? Bewust handelen. Het is niet meer zonder betekenis hoe je in het wereldgebeuren ingrijpt. Kun je vaststellen of je daden in overeenstemming zijn met deze samenhang? Kun je een begrip ontwikkelen voor hoe ze een volgend leven beïnvloeden? En vooral, is het mogelijk om enigszins te begrijpen wat de wetten van de metafysica zijn die opeenvolgende levens verbinden? Wat is er tussen twee levens? In welke wereld, met welke wetten worden levens verbonden? Wat kan ik te weten komen over een vorig / volgend leven?
Om een idee te krijgen in welke richting een antwoord moet worden gezocht op de vele vragen die opkomen is het nodig een basis te vinden. Dit moet een vast punt bieden van waaruit kan worden geredeneerd, of een context waarin gebeurtenissen en daden kunnen worden geplaatst. Zo’n basis is een individuele keuze en kan wellicht later worden herzien. Ergens moeten we beginnen.
De motivering voor de zoektocht is een begrip te krijgen voor veranderingen, al dan niet gepland of bedoeld, tussen twee levens, binnen een leven tussen mensen of tussen mensen en hun omgeving. Een geschikt uitgangspunt is dan wellicht het concept van scheppingsmachten: vermogens die in de kosmos, in de natuur of in de mens leven om zichzelf of de omgeving te veranderen. Laten we veronderstellen dat zulke scheppingsmachten bestaan en een zekere wezenlijkheid hebben, d.w.z. dat ze niet uitsluitend door externe factoren hun activiteiten ontplooien, maar op zijn minst een eigenheid hebben van waaruit ze handelen.
Zowel hoe ons leven wordt vormgegeven, door onszelf of door externe omstandigheden, als hoe en waar wij ter wereld komen en wat we eventueel meebrengen, als het ontstaan van de wereld kan in termen van scheppingsmachten worden benaderd. Dit staat open voor eigen onderzoek maar kan ook worden gerelateerd aan wat vele anderen hierover al gezegd hebben. Het is zaak dit zo onbevangen mogelijk ter hand te nemen.
Onze zoektocht begint dus bij de veronderstelling dat er ‘onbewogen bewegers’ zijn. Hierbij sluiten we ons aan bij Aristoteles. De onbewogen bewegers vormen de bron van al wat is en wat ontstaat. Het zijn de primaire scheppingsmachten. Omdat wijzelf door onze handelingen, soms intermediair zijn bij het realiseren van veranderingen is naast de buitenwereld ook onze binnenwereld een interessant onderzoekterrein om de scheppingsmachten te leren kennen. In het vervolg zullen enkele elementen van dit onderzoek worden bediscussieerd.
