Zeven is een rijk getal. Het manifesteert zich als we een grens passeren of een verbinding tussen twee werelden willen leggen. Dit heeft te maken met de zeven aspecten van het bewustzijn die in potentie in ons aanwezig zijn. Op hun beurt hangen deze samen met de scheppingsmachten en het feit dat wij een lichaam, een ziel en een geest hebben. Voor het doorgronden van het getal zeven zijn een groot aantal benaderingen mogelijk. Een ervan is hoe het een bouwsteen kan vormen voor grotere getallen. Hier zullen we enkele voorbeelden geven van wat we in het dagelijks leven kunnen beleven bij het driemaal passeren van een grens.
Een zeer eenvoudige, dagelijks terugkerende gebeurtenis is het openen van een deur. We treffen onszelf aan in een ruimte waar we actief zijn met bepaalde bezigheden, we beleven dat er een deur is die onze aandacht trekt, we lopen er heen en we openen de deur die ons een blik geeft op een andere ruimte. Deze vier stappen vormen een geboorteproces, de creatie van nieuwe werkelijkheid.
Altijd als we de wereld bewust met een daad veranderen kunnen deze stappen worden onderscheiden. Dit geldt zowel voor iets kleins als het inschenken van een kopje thee voor een gast en het binnentreden van een nieuwe ruimte als voor grotere acties als het verbouwen van het huis, een maken van een vakantiereis, het lid worden van een vereniging of het besluit om het leven verder met een bepaalde partner te delen. Altijd zijn er de vier bewustzijnsfasen waarin de toekomst allen in potentie aanwezig is, die daarna in de ziel begint te leven, vervolgens voor de fysieke wereld voorbereidingen worden getroffen en tenslotte door een handeling, een actie of activiteit, dan wel een vastgelegd besluit onze wereld wordt veranderd.
Wat gebeurt hierna? Keren we terug naar het voorbeeld van de deur naar een andere ruimte. Hij is nieuw voor ons. We moeten er kennis mee maken en nemen hem in ons op. We zien bijvoorbeeld dat het een inloopkast is met een hoop onduidelijke rommel. Daarna verbinden we ons ermee door er via bepaalde activiteiten nader kennis mee te maken. We verplaatsen wat spullen en openen laden en dozen. Tenslotte gaan we echt aan het werk en concentreren ons bijvoorbeeld op het sorteren van oude spullen in wat bewaard en wat weggegooid kan worden om wat ruimte te maken.
Met deze drie stappen zijn we in de nieuwe wereld aangekomen en hebben ons ermee verbonden. Samen met de drie fasen waarmee we afscheid namen van de oude wereld en een drempel beleven is hiermee een zevental voltooid. Als we nu besluiten om terug te keren naar de oorspronkelijke ruimte, dus de inloopkast weer uitlopen, dan zijn daarbij ook weer zeven fasen te onderscheiden. Echter, de middelste fase waarin we de kast opruimden, is nu twee keer geteld. We kunnen ook de eerste en de laatste fase, de dertiende, als identiek beschouwen omdat we op ons uitgangspunt zijn teruggekeerd. De rondgang van twaalf stappen heeft er alleen toegeleid dat de kast wat is opgeruimd. Brengen we echter bijvoorbeeld een interessante vaas mee terug dan is de oorspronkelijke wereld zelf ook veranderd en kunnen echt dertien fasen worden onderscheiden.
We keren even terug naar moment dat de kastdeur open ging. Toen is onze wereld veranderd. We weten nu dat er een kast is en hoe deze er uit ziet. Als we het daarbij laten en onze oorspronkelijke bezigheden weer opvatten, dan maken we zeven fasen mee, de zeven fasen van het scheppen, het veranderen van de wereld. Dit hebben we ook doorgemaakt toen we in de kast iets veranderde, iets opruimde of selecteerde om mee te nemen. In totaal hebben we naast de eerder genoemde 13 fasen er nu 19, als we overlappende fasen als een enkele beleven.
De zeven fasen van het bewustzijn die we doormaken als we iets in onze buitenwereld veranderen kunnen we als een afgesloten geheel bezien, zoals de zeven dagen van de week, de zeven tonen van de toonladder en de zeven jaren van een levensfase (Lievegoed). We beginnen elke keer opnieuw, of aan iets geheel anders. Beleven we het echter als een geheel, dan vormt het eindpunt ook een begin, dan reduceren de zeventallen tot groepen van zes fasen die uiteindelijk met een laatste worden afgesloten. Dan wordt ons duidelijk waar ieder zevental to heeft geleid, bijvoorbeeld: de opening van een nieuwe wereld, de verrichting van een taak en de terugkeer met het verworvene.
