De grenzen van de wetenschap

Hieronder een verzameling (nog) niet uitgewerkte voorbeelden van wetenschappelijke ontwikkelingen die rammelen aan de grens tussen fysieke en de geestelijke wereld.

  • De filosoof Wittgenstein realiseerde zich dat er meer is dan in woorden kon worden uitgedrukt: Waarover men niet kan spreken moet men zwijgen.
  • Bertrand Russel maakte het probleem van de logische paradoxen glashelder. Hij reduceerde het gebruik van de klassieke verzamelingenleer en ondergroef daardoor de geldigheid van vele stellingen. Zijn jarenlange pogingen een nieuwe basis te formuleren leidde tot een praktisch onbruikbaar boek. Toch bevindt de wiskunde zich tussen de fysieke wereld en de geest. Russels poging wacht op een vernieuwing.
  • Binnen de wiskunde kon Gödel nog een extra stap zetten. Hij bewees wiskundig dat er wiskundige waarheden zijn die niet zijn te bewijzen. Voor sommigen, bijvoorbeeld Hilbert, was dit dramatisch, voor anderen een verademing: het is bewezen dat er meer is dan in algoritmes te vatten.
  • Een tweede poging werd door Brouwer ondernomen door de introductie van ternaire logica: waar, onwaar en onbewijsbaar. Deze poging is helderder, maar is nog steeds moeizaam.
  • De discussies tussen Bohr, Heisenberg en Einstein het fysisch oneindig kleine met het fysisch oneindig grote te vereniging leidde voor Einstein tot de verzuchting dat het spookt in het heelal. Later werd experimenteel aangetoond dat dit inderdaad zo is: Alain Aspect toonde de verstrengeling aan van van elkaar verwijderde materiedeeltjes.
  • De natuurkundige Arie van den Beukel schreef het mooie boekje: De dingen hebben hun geheim over de esoterische binnenkant van de geopenbaarde buitenkant.
  • In 1878 ontwikkelde Clifford een geometrische algebra. Deze wordt o.m. gebruikt om robots ingewikkelde bewegingen te laten uitvoeren zonder deze exact uit te programmeren, bijvoorbeeld het keren van een auto op een smalle weg. Gschwind, Conradt en Thomas gebruikten dezelfde Clifford algebra om een link te leggen tussen de fysieke en bovenzinnelijke ruimtes, waaronder de etherwereld. Wordt de autonome auto bestuurd vanuit een (nagebootste?) etherwereld?
  • Binnen de automatische  patroonherkenning is een pleidooi gehouden om deze niet te baseren op een grote verzameling detaileigenschappen, maar op de totale morfologie omdat de mens in eerste instantie naar het geheel kijkt en niet naar de delen.
  • In deze laatste twee voorbeelden wordt gebruik gemaakt van de niet-Euclidische meetkunde. Is er een relatie met de door Steiner genoemde über-imaginären Zahlen?
  • Daniel Dennett, Gödel, Escher, Bach en Consciousness explained? (Volgens Searle Consciousness denied).
  • De wiskundige Marcus du Sautoy schreef enkele boeiende boeken: o.m. Music of the Primes en The Creativity Code. Priemgetallen kunnen zeer interessant zijn. Steiner beschrijft in GA91 hoe esoterische krachten zich manifesteren in getallen. In hun samenwerking openbaren ze zich via vermenigvuldiging. In de geopenbaarde wereld werken ze samen via optellen. Via deling en aftrekken kun je in deze werelden tot hun essentie doordringen. Dit betekent dat priemgetallen alleen in de geopenbaarde wereld (de fysieke wereld?) kunnen ontstaan, maar vervolgens een esoterische betekenis kunnen krijgen.
  • Peter Pflichta, chemicus, vraagt zich bij herhaling af waarom de elementen 43 (technethium) en 61 (promethium)  als enige instabiel zijn tussen verdere stabiele elementen. Het blijkt dat er een samenhang is met het pentagon-dodecaëder en met de fasen van de fasen van de aardeontwikkeling. 61 als je van buiten/boven kijkt, 43 als je van binnen/beneden kijkt
Print Friendly, PDF & Email
Scroll naar boven